چرا کاوشگر خورشیدی پارکر ذوب نمی شود؟
این کاوشگر در لایه ای از جو خورشید به نام کرونا به جمع آوری اطلاعات درباره ذرات، انرژی و گرما می پردازد. این فضاپیما وارد محیطی می شود که دمایش بیش از میلیون ها درجه سلسیوس است و تحت تابش اشعه قوی خورشید قرار دارد. بر اساس اعلام سازمان فضایی آمریکا، ناسا، این کاوشکر خورشیدی طوری طراحی شده که نسبت به شرایط سخت و دمای خیلی بالا مقاوم باشد. این کاوشگر به یک لایه گرمایی و سیستم مستقل و اتوماتیک مجهز است. این لایه گرمایی تنها ۱۴۰۰ درجه سلسیوس گرما از خود خورشید دریافت می کند. این لایه در واقع یک سیستم حفاظتی گرمایی(TPS) است که ۸ پا قطر و ۴.۵ اینچ ضخامت دارد. ضخامت کم ۴.۵ اینچی به این معناست که در سوی دیگر لایه، بدنه کاوشگر دمای مناسب ۳۰ درجه سلسیوس را داراست.
TPS در آزمایشگاه فیزیک کاربردی جانز هاپکینز و با استفاده از تکنولوژی کربن-کربن ساخته شده است به طوری که فوم کامپوزیتی کربن به دو صفحه کربنی به حالت ساندویچی قرار گرفته است.لایه بیرونی با سرامیک سفید پوشیده شده تا به بیشترین میزان ، تابش خورشید را منعکس کند. تست های انجام شده روی این کاوشگر تا دمای ۱۶۵۰ درجه سلسیوس موفقیت آمیز بوده است.
چالش دیگری که در ساخت کاوشگر پارکر وجود داشت، سیم پیچی الکتریکی بود که در معرض نور خورشید ذوب می شد. برای حل این مشکل، از لوله های کریستالی یاقوت کبود برای نگه داشتن سیمه استفاده شد و سیم ها از عنصر شیمیایی نئوبیوم ساخته شدند.
در این دستگاه از آرایه های خورشیدی نیز استفاده شده است. این آرایه ها سیستم خنک کننده ساده ای دارند: یک مخزن گرما دیده که خنک کننده را از یخ زدن محافظت می کند، دو رادیاتور برای جلوگیری از یخ زدن خنک کننده، بال های آلومینیومی برای بیشینه کردن سطح خنک کننده و پمپ هایی برای چرخش ماده خنک کننده.
این کاوشگر روز ۱۲ آگوست از ایستگاه فلوریدا به فضا فرستاده شد و اولین اطلاعاتش را در ماه دسامبر به زمین مخابره خواهد کرد.
منبع : پایگاه خبری تحلیلی تلکسیران