قابلیت اطمینان، چالش اصلی در صنعت روبه‌رشد ماهواره مکعبی
با حرکت ماهواره‌های مکعبی از پروژه‌های دانشگاهی و آزمایش تکنولوژی به سمت ماموریت های عملیاتی برای شرکت ها و سازمان های دولتی، اطمینان حاصل کردن از عملکرد این ماهواره‌ها و بالا بردن ضریب اطمینان آنها به یک موضوع مهم بدل شده است.
مایکل جانسون (Michael Johnson) مدیر بخش فناوری مرکز فضایی گودارد ناسا (Goddard Space Flight Center) اعتقاد دارد با وجود علاقه‌ی روزافزونی که این سازمان به ماهواره‌های مکعبی و دیگر ماهواره‌های کوچک برای انجام ماموریت های مختلف دارد، عدم اطمینان از عملکرد این ماهواره‌ها باعث شده است که ناسا نتواند از آنها در برخی کاربردهای مد نظر خود استفاده کند. وی برای مثال به ماموریت های تحقیقاتی علمی اشاره کرد که در آن ها امکان جایگزینی سریع ماهواره در صورت بروز خرابی وجود ندارد. ماموریت های تعریف‌شده در این بخش از مطالعه‌ی یکی از اقمار مشتری گرفته تا منظومه‌های ماهواره‌ای برای مطالعه‌ی شرایط آب‌وهوایی و بعضی کاربردهای سنجشی، همه نیاز به یک ضریب اطمینان بالا دارند.
به گفته‌ی جانسون، کاربردهای اشاره شده با فلسفه‌ی پرواز و امتحان دوباره (fly/re-try) ماهواره‌های مکعبی در تضاد هستند. در این فلسفه توسعه‌دهندگان با استفاده از قطعاتی با ضریب اطمینان کم و کاهش تعداد آزمایش های قطعات، ریسک بالاتری را می‌پذیرند و البته در صورت از بین رفتن ماهواره بلافاصله آن را جایگزین می‌کنند. فلسفه‌ی پرواز و امتحان دوباره زمانی جواب می‌دهد که ساخت و پرتاب دوباره‌ی یک سازه‌ی فضایی ساده باشد؛ برای مثال نمی‌توان با این فلسفه ماموریت مریخ راه‌اندازی کرد.
از این رو به گفته‌ی وی علاقه به افزایش ضریب اطمینان ماهواره‌های مکعبی وجود دارد. تجربه‌ی جانسون در ماموریتDellingr نیز گواهی بر گفته‌های او می‌باشد. این ماهواره‌ی مکعبی توسط مرکز فضایی گودارد برای مطالعه‌ی اثرات خورشید بر منظومه‌ی شمسی طراحی شده و از ایستگاه فضایی بین‌المللی پرتاب خواهد شد. در این ماموریت قرار بود مانند ماهواره‌های مکعبی دیگر از قطعات تجاری موجود در بازار استفاده شود. اما جانسون این تجربه را دردناک توصیف می‌کند. وی می‌گوید: «بعضی از قطعاتی که به دست ما رسید، نو بودند اما کار نمی‌کردند؛ برخی پس از رسیدن به دمایی خاص از کار می‌افتادند و برخی دیگر داده‌هایی تولید می‌کردند که با اطلاعات سازنده همخوانی نداشت.»
جانسون با اشاره به کم بودن ضریب اطمینان به عنوان علت اصلی شکست ماموریت های ماهواره مکعبی گفت برای افزایش این ضریب باید قبل از پرتاب، قطعات و همچنین خود ماهواره به صورت جدی‌تر آزمایش شوند. وی همچنین به همراه عده‌ای دیگر از مهندسین ناسا در حال تهیه‌ی پایگاه داده‌ای به نام SPOON می‌باشند که با لیست کردن قطعات ماهواره‌های مکعبی فعال در مدار و درصد موفقیت آنها، به سازندگان کمک می‌کند که با استفاده از قطعات با درصد موفقیت بالا، ضریب اطمینان ماهواره‌ی مکعبی خود را افزایش دهند.
