برنامه‌ریزی ناسا برای انجام ماموریت های اکتشافی در اورانوس و نپتون
ناسا در حال برنامه‌ریزی برای ارسال فضاپیما و انجام ماموریت های اکتشافی در اورانوس و نپتون به منظور کشف جزئیات بیشتر در خصوص این سیارات گازی است.
سازمان فضایی ناسا تصمیم دارد به دو سیاره مرزی منظومه شمسی یعنی نپتون و اورانوس فضاپیما ارسال کند. مسئولان ناسا به تازگی بیانیه‌ای منتشر کردند و از برنامه‌ریزی این سازمان برای اجرای ماموریت های اکتشافی در اورانوس و نپتون و حتی ورود به جو این سیارات گازی خبر دادند. این سازمان فضایی در بیانیه مذکور بر ضرورت انجام ماموریت در این سیاره‌ها که دارای قمرهای منحصربه‌فرد، میدان‌های مغناطیسی ویژه و حلقه‌های اختصاصی هستند، تاکید کرده است.
ماموریت های اکتشافی در اورانوس و نپتون، نحوه شکل‌گیری این سیاره‌ها و قمرهایشان را توضیح خواهد داد
مارک هافستادتر (Mark Hofstadter)، محقق آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا اظهار کرد که هنوز مسائل زیادی در رابطه با این سیارات وجود دارد که کشف نشده است؛ از این جمله می‌توان به نحوه شکل‌گیری آن‌ها و دلیل شکل قمرهایشان اشاره کرد که همه این موارد می‌توانند در ماموریت‌های آینده کشف شوند. به گفته هافستادتر، نظرات بنیادی زیادی در مورد روند شکل‌گیری منظومه شمسی و سیاره‌های درون آن وجود دارد اما بررسی تک تک سیارات می‌تواند جزئیات بیشتر و حقایق کشف نشده جدیدی را در اختیارمان قرار دهد.
پیش از این و در سال‌های 1986 و 1989 میلادی، فضاپیمای وویجر 2 (Voyager 2) از سیاره‌های اورانوس و نپتون تصویربرداری کرده بود. این کاوشگر فضایی بدون سرنشین میان سیاره‌ای در 20 آگوست 1977 در قالب برنامه وویجر به منظور مطالعه و بررسی سیاره های خارجی منظومه شمسی و فضای میان سیاره‌ای توسط ناسا به فضا پرتاب شده بود. این کاوشگر 7 هزار و 222 کیلوگرمی با گذشت نزدیک به 40 سال، همچنان در ماموریت بوده و به ارسال پیام ادامه می‌دهد.
همچنین بخوانید:
کشف نشانه‌هایی از وجود دو قمر جدید در حلقه های اورانوس
وویجر 2 شانزده روز قبل از وویجر 1 به فضا پرتاب شد اما به دلیل مسیر متفاوت آن که پرواز کناری اورانوس - نپتون را ممکن می‌کرد، توسط همتای خود پشت سر گذاشته شد. این کاوشگر با فاصله حدود 3 هزار و 150 میلیون کیلومتری از خورشید به همراه وویجر 1 و پایونیر 10 و 11 (Pioneer) از دورترین ساخته‌های دست بشر در فضا به شمار می‌روند.
بررسی‌‌ها و مطالعات انجام شده بر روی اورانوس و نپتون بیان‌گر آن است که در سطوح پایین‌تر از ابرهای این دو سیاره، اقیانوس‌های مایع وجود دارد که از ساختار متفاوتی نسبت به مشتری و زحل برخوردار است. همچنین میدان‌های مغناطیسی ویژه‌ای در این غول‌های یخی وجود دارد که روند حرکت قمرهایشان را نیز تحت تاثیر خود قرار می‌دهند. طرح ناسا برای انجام ماموریت های اکتشافی در اورانوس و نپتون در یک گزارش 529 صفحه‌ای در سایت این سازمان منتشر شده است.
