فضایی، حمل و نقل پیشرفته

با در اختیار داشتن رکورد پرتاب همزمان ماهواره، موفقیت در ماموریت مریخ در اولین تلاش، توسعه ماهواره و ماهواره‌برهای بومی و ساخت پایگاه پرتاب، می‌توان گفت که تبدیل شدن هند به یک ابرقدرت فضایی بر هیچ کسی پوشیده نیست. اما وقتی از ماموریت‌های اکتشافی، تحقیقاتی یا موضوع پرتاب‌ها فاصله بگیریم، متوجه می‌شویم که سهم این کشور از درآمدهای بازار جهانی ۴۰۰ میلیارد دلاری فضا، کمتر از ۰.۰۱ درصد است!

امروزه بیش از هزار استارت‌آپ فضایی در سرتاسر جهان فعالیت می‌کنند اما تعداد این استارت‌آپ‌ها در کشور هند انگشت‌شمار است. با وجود شبکه‌‌ای شامل ۵۰۰ شرکت کوچک و متوسط که از فعالیت‌های فضایی هند پشتیبانی می‌کنند، استارت‌آپ‌های فضایی در این کشور به جایگاه شایسته خود نرسیده‌اند.

از مهم‌ترین استارت‌آپ‌های فضایی هند می‌توان به تیم ایندوس (Team Indus) که در مسابقه گوگل ایکس پرایز شرکت کرده بود، آستروم (Astrome Technologies) فعال در زمینه خدمات پهن‌باند ماهواره‌ای و بلاتریکس (Bellatrix Aerospace) که برای توسعه رانشگرها و نهایتا ساخت ماهواره‌بر تلاش می‌کند، اشاره کرد. به غیر از این شرکت‌ها، شرکت‌های دیگری از جمله شرکت ستشور (SatSure) نیز هستند که از داده‌های فضایی استفاده می‌کنند و شرکت‌هایی مثل شرکت راکتیرز (Rocketeers) که با توسعه خدمات آموزشی برای بهبود دانش فضایی در هند تلاش می‌نمایند.

بر خلاف استارت‌آپ‌های فعال در عرصه‌های دیگر، استارت‌آپ‌های فضایی چندان زودبازده نیستند و ورود آن‌ها به بازار بین 5 تا 7 سال به طول می‌انجامد؛ بنابراین سرمایه‌گذاران در این شرکت‌ها باید صبور باشند. تاکنون هیچ موسسه‌ای با هدف سرمایه‌گذاری در استارت‌آپ‌های فضایی در هند تاسیس نشده و تنها کمک‌هایی که به این شرکت‌ها ارائه شده از سوی برخی سرمایه‌داران این کشور و با هدف توسعه صنعت فضایی بومی در هند بوده است.

در گزارشی که در سال ۲۰۱۰ توسط شرکت آنتریکس (Antrix Corporation) منتشر شد، به نقش این انتقال فناوری در افزایش دانش شرکت‌های کوچک و متوسط هندی و توسعه زیرسیستم‌های فضایی و موادی همچون سوخت جامد، سلول‌های خورشیدی و... اشاره شده است. ضمن اینکه ایسرو هم به این شرکت‌ها تضمین داد که با شرکت‌هایی که کیفیت و ضریب اطمینان مد نظر این سازمان را رعایت کرده باشند، تبادل خواهد داشت.

این سیاست‌گذاری باعث توسعه شرکت‌هایی شد که امروزه به پشتیبانی از ماموریت‌هایی همچون ماموریت مدارگرد مریخ هند (Mangalyaan) می‌پردازند. همچنین راه را برای توسعه فناوری‌های انشعاب‌شده زمینی در صنایع غیر فضایی پودرهایی برای خاموش کردن آتش یا ایستگاه‌های هواشناسی خودکار هموار کرد.

بدین ترتیب می‌توان گفت پی‌ریزی‌ای که در دهه ۷۰ انجام گرفت، منجر به اعتماد ایسرو به توانایی‌های بومی، توسعه ماهواره‌های ناوبری بومی و رسم یک نقشه راه برای توسعه ماهواره‌بر بومی PSLV شد. اما در سال‌های اخیر که استارت‌آپ‌های فضایی در هر گوشه جهان در حال رشد و ظهور هستند، این اتفاق آن طور که باید در هند رخ نمی‌دهد.

اکنون فعالان فضایی این کشور به دنبال آن هستند که چگونه می‌توان توسعه یک اکوسیستم استارت‌‌آپی فضایی در هند را سرعت بخشید. چگونه می‌توان فضایی را که در دهه ۷۰ بوجود آمده بود دوباره حاکم کرد که استارت‌آپ‌های فضایی هندی با پشتیبانی ایسرو نه تنها بتوانند نیازهای داخل کشور را برطرف کرده، بلکه بتوانند در مقیاس جهانی با شرکت‌های دیگر به رقابت بپردازند.