فضایی، حمل و نقل پیشرفته

پروژه HMZ ناسا تحت هدایت آقای دکتر جف ماشک به‌ منظور پایش هر چه‌بهتر سطح زمین در حال انجام است. هدف عمده این پروژه تلاش برای ایجاد یک مجموعه داده‌ای بی‌نظیر از مشاهدات بازتاب سطحی (Surface Reflectance) با ترکیب داده‌های حاصل از سیستم لندست کشور ایالات‌متحده و سیستم سنتینل-۲ سازمان فضایی اروپا(ESA) است. این ماهواره‌ها ابزارهایی را ارائه می‌دهند که تشابهات زیادی دارند اما دارای تفاوت‌هایی نیز هستند. برای اینکه کاربران بتوانند از ترکیب سری‌های زمانی هر دو ابزار آسان‌تر استفاده کنند، این پروژه در تلاش است تا با انجام اصلاحات رادیومتریک و هندسی بر روی هر دو مجموعه در صورت امکان آن‌ها را به‌صورت "یکسان" برای کاربران فراهم کند. با انجام این کار، آن‌ها می‌توانند مشاهدات را با وضوح ۳۰ متر هر ۲-۳ روز یک‌بار از سرتاسر سطح جهان ارائه کنند.

نمونه‌های کاربردی زیادی می‌توانند از این سری‌های زمانی فشرده داده که توسط پروژه HMZ ارائه می‌شوند استفاده کنند. هر برنامه‌ای که به دنبال پدیده‌های بسیار پویای سطح زمین است، که در آن تغییرات در زمان‌های چندروزه یا هفتگی اتفاق می‌افتد می‌تواند از این مجموعه داده استفاده کند. به‌عنوان‌مثال، بررسی وضعیت محصولات کشاورزی، نواحی سوخته یا وسعت سطح آب. همچنین هر مطالعه‌ای که در آن شرایط محیطی کوتاه‌مدت (مانند خشک‌سالی) تأثیر سریعی بر اکوسیستم‌ها داشته باشد نیز می‌تواند از این داده‌ها استفاده کند.

مهم‌ترین چالش پیش روی این پروژه این است که اگرچه هر دو حسگر لندست و سنتینل-۲ دستگاه‌های تصویربرداری عالی هستند، اما به همگام شدن با تغییرات در فرمت‌های داده و نسخه‌های پردازش داده‌ها با مشکلاتی همراه است. به‌ویژه در خصوص سنتینل-۲ که در چند سال اول، تغییرات قابل‌توجهی در کالیبراسیون ابزار و فرمت‌های داده مشاهده شد. این گروه همچنین مجبور شد تا با این واقعیت برخورد کند که این دو مجموعه داده از لحاظ ذاتی با یکدیگر هم مختصات(Co-register) نشده‌اند. در نتیجه آن‌ها به تجزیه ‌و تحلیل‌هایی نیاز داشتند که بتوانند مرجع جغرافیایی مشترکی را برای آن‌ها پیدا کنند.

باتوجه به تصویر بالا فنولوژی فصلی (سبزینگی) برای علفزارهای طبیعی (خط آبی) و رشته‌های یونجه آبی (خط قرمز) در نزدیکی شیان وایومین که با استفاده از داده‌های هماهنگ شده حسگرهای لندست و سنتینل-۲ بررسی‌شده است. تراکم زمانی بالای مشاهدات باعث می‌شود تا حوضه‌های کاشت هر فرد در محصول یونجه به‌خوبی شناسایی شود.

منبع: سازمان فضایی ایران