فضایی، حمل و نقل پیشرفته

واژه‌ کن ست از واژه‌های کن (can) به معنای قوطی و ست (sat) که مخفف واژه‌ (satellite) به معنای ماهواره است، ساخته شده است. کن ست را می‌توان با وسایلی همچون راکت و بالن از ارتفاعات مختلف رها کرد تا ماموریت مورد نظرش را انجام دهد. افزون بر آن، سامانه‌های فرود متفاوتی می‌تواند برای کن‌ست استفاده شود که شاخص‌ترین آن‌ها چتر (Parachute) است. کن‌ست‌ها در دو کلاس استاندارد (که ابعاد آن در حد قوطی نوشابه است) و آزاد (که حجم آن به یک لیتر محدود می‌شود) طراحی و ساخته می‌شوند.

کن‌ست یک سامانه‌ بسیار ساده مکاترونیکی است که به عنوان زیرمجموعه‌ای از دانش رباتیک فضایی مطرح می‌شود. نام این سامانه بر پایه‌ استاندارد ساخت آن هم‌ارز ماهواره‌ای که در ابعاد قوطی نوشابه است، برگزیده شده است. یک کن ست باید شامل همه‌ بخش‌های اساسی یک ماهواره از جمله زیرسیستم‌های توان، مدیریت داده و فرمان و مخابرات باشد تا بتواند بصورت مستقل عمل کند.

تاکنون چهار دوره از مسابقات کن ست در کشور برگزار شده و پنجمین دوره مسابقات آن توسط پژوهشگاه هوافضا، وزارت علوم تحقیقات و فناوری و با حمایت مرکز ملی فضایی ایران در روز ۷ اسفند ماه ۱۳۹۵ با حضور تیم های منتخب از مراکز و دانشگاه های سراسر کشور در محل فرودگاه آزادی برگزار شد. این دوره از مسابقات با حمایت معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری (مرکز ملی فضایی ایران) در دو کلاس سنجشی-ارتباطی و علمی-اکتشافی برگزار گردید و ۸ تیم حاضر در مرحله نهایی با گذر از چندین مرحله پالایش و داوری از میان ۲۶ تیم به این مرحله راه یافته بودند.

از نکات مهم این دوره، استفاده از پهپاد چندپره (مالتی روتور) برای رهاسازی کن ست تیم ها بود که این امر برای نخستین بار در ایران رخ می داد. همچنین یک بالون سرنشین دار هوای گرم با قطر ۱۷ متر، به عنوان سامانه پرتاب پشتیبان در این دوره به پرواز درآمد. در جریان برگزاری مسابقه، دکتر امی رئیس پژوهشگاه هوافضا و کاپیتان رضوی معاون مرکز ملی فضایی از روند برگزاری بازدید کردند.